СВОДНЫЙ ЭЛЕКТРОННЫЙ КАТАЛОГ БИБЛИОТЕК БЕЛАРУСИ	История поисков

Справка

    Упершыню ўпамінаецца ў Іпацьеўскім летапісе ў 1142 г. як уладанне чарнігаўскага князя. Летапісныя назвы горада: Гомей, Гомий, Гомин, Гомье. Каля 1335 г. далучаны да ВКЛ. У 1534–1537 гг. – цэнтр староства Мінскага ваяводства. З 1772 г. – у складзе Расійскай імперыі, цэнтр Рагачоўскай правінцыі, з 1777 г. – у Беліцкім павеце, з 1852 г. – горад, цэнтр павета Магілёўскай губерні. З 1919 г. – цэнтр Гомельскай губерні ў складзе РСФСР. З 1926 г. – у БССР. У 1926–1931 гг. і з 1937 г. Гомель – цэнтр раёна, а ў 1926–1930 гг. – цэнтр Гомельскай акругі. З утварэннем у 1938 г. Гомельскай вобласці горад стаў яе цэнтрам.
    Размешчаны на рацэ Сож.

        Варыянтная форма назвы

Гомей, горад (папярэдні загаловак)

Гомий, горад (папярэдні загаловак)

Гомин, горад (папярэдні загаловак)

Гомье, горад (папярэдні загаловак)

        Гл. таксама

Гомель, город (на іншай мове)

        Крыніцы iнфармацыі
    Беларуская энцыклапедыя. У 18 т. Т. 5. — Мінск, 1997.
    Рэспубліка Беларусь. Вобласці і раёны : энцыклапедычны даведнік. — Мінск, 2004.