СВОДНЫЙ ЭЛЕКТРОННЫЙ КАТАЛОГ БИБЛИОТЕК БЕЛАРУСИ	История поисков

Справка

    У 16 ст. належаў князям Алелькавічам, а ў 17 ст. перайшоў да біржанскай лініі роду князёў Радзівілаў. У 1813 г. маёнтак секвестраваны за ўдзел Д. Радзівіла ў вайне супраць Расіі на баку Напалеона. З 1833 г. ва ўласнасці Л. П. Вітгенштэйна. У 1918 г. нацыяналізаваны і на базе маёнтка быў створаны саўгас "Старыца".
    У 15 ст. знаходзіўся ў складзе Капыльскага княства, а пасля скасавання княства ў 1791 г. у Случарэцкім павеце ВКЛ. З 1793 г. у Расійскай імперыі, у Слуцкім павеце Мінскай губерні, у другой палавіне 19 – пачатку 20 ст. у Пукаўскай воласці Ігуменскага павета (у цяперашні час тэрыторыя Слабада-Кучынскага сельсавета Капыльскага раёна Мінскай вобласці).

        Гл. таксама

Старица, имение (Копыльский район) (на іншай мове)

        Крыніцы iнфармацыі
    Капыльскае княства / Анатоль Грыцкевіч // Вялікае княства Літоўскае : энцыклапедыя : у 2 т. — Мінск, 2006. — Т. 2. — С. 42—43.
    Старыца, вёска // Гарады і вёскі Беларусі : энцыклапедыя. Т. 8. Мінская вобласць, кн. 2. — Мінск, 2011. — С. 227—229.