СВОДНЫЙ ЭЛЕКТРОННЫЙ КАТАЛОГ БИБЛИОТЕК БЕЛАРУСИ	История поисков

Справка

    Шведскі царкоўны дзеяч, свяшчэннік Рымскай каталіцкай царквы, папскі легат, картограф, географ, гісторык. Пасля перамогі Рэфармацыі ў Швецыі пайшоў у выгнанне, з 1527 г. жыў у Гданьску, з 1537 г. – у Італіі. Брат рэлігійнага дзеяча, архіепіскапа упсальскага і прымаса Швецыі Іаана (Юхана) Магнуса (Монсана). Пасля смерці брата ў 1544 г. прызначаны замест яго архіепіскапам Упсалы.
    Аўтар карты Паўночнай Еўропы, вядомай як "Carta marina", навуковай працы "Гісторыя паўночных народаў", якая доўгі час заставалася найважнейшай крыніцай ведаў еўрапейцаў пра Швецыю і скандынаўскія краіны. Пісаў на лацінскай мове.

        Варыянтная форма імя

Magni, Olaus (1490—1557) (лацінская мова)

Månsson, Olof (1490—1557) (шведская мова)

Olaus Magnus (1490—1557) (лацінская мова)

        Гл. таксама

Магнус, Олаус (1490—1557) (на іншай мове)

        Крыніцы iнфармацыі
    Carta marina, 1539 / Olaus Magnus. ― [Paris], 2005.
    Олаус Магнус и его «История северных народов» / Е. А. Савельева. ― Ленинград, 1983.
    Магнус Олаус / В. В. Рогинский // Большая Российская энциклопедия : [в 30 т.]. — Москва, 2011. — Т. 18. — С. 407—408.
    Магнус Олас // Всемирный энциклопедический словарь / Адамчик Владимир Вячеславович [и др.]. – Минск, 2007. — С. 792.
    Магнус Олав // Первый биографический БЭС. — Москва ; Санкт-Петербург, 2007. — С. 624.
    БД «VIAF (Virtual International Authority File)».
    Сайт «Википедия».