СВОДНЫЙ ЭЛЕКТРОННЫЙ КАТАЛОГ БИБЛИОТЕК БЕЛАРУСИ	История поисков

Справка

    Упершыню тэрмін Дашт-і-Кіпчак сустракаецца ў арабскіх і персідскіх крыніцах 11 ст., так называлася тэрыторыя, дзе качавалі кіпчакі (полаўцы). У 13 ст. заваяваны мангола-татарамі. У 16–18 вв. У рускіх летапісах – Палавецкая зямля. Дэшт-і-Кіпчак – назва толькі ўсходняй частцы гэтых стэпаў (на тэрыторыі сучаснага Казахстана). Працягласць – каля 4000 км, шырыня – да 1000 км.
    Знаходзіцца на тэрыторыі сучасных дзяржаў: Кітая, Казахстана, Расіі, Украіны, Малдовы, Румыніі, Узбекістана.

        Варыянтная форма назвы

Дэшт-і-Кіпчак, стэп

Дэшці-Кіпчак, стэп

Кіпчакскі стэп

Палавецкае поле

Палавецкі стэп

        Гл. таксама

Половецкая земля (на іншай мове)

        Крыніцы iнфармацыі
    Беларуская энцыклапедыя. У 18 т. Т. 6. — Мінск, 1998.
    Географический энциклопедический словарь : географические названия. — Москва, 2003.
    Большая энциклопедия. В 62 т. Т. 15. — Москва, 2006.
    Сайт "Википедия".