unicat.nlb.by СВОДНЫЙ ЭЛЕКТРОННЫЙ КАТАЛОГ
БИБЛИОТЕК БЕЛАРУСИ
История поисков 
Базовый поискРасширенный поискCловариГРНТИНовые поступления

Справка

Бялград, горад (Сербія)

    У старажытнасці – умацаванае паселішча кельтаў Сінгідунум, пасля аднайменны рымскі горад. У 6 ст. належаў Візантыі. Пад сербскай назвай упершыню ўпамінаецца ў 9 ст. У 9–10 стст. пад уладай балгараў, у 11–12 стст. – Візантыі. У 1521–1806 гг. – Турцыі. З 1806 г. сталіца Сербскага княства. У 1813–1830 гг. пад уладай Асманскай імперыі (пад турэцкай назвай Дарул-Аль-Джахад), з 1918 г. сталіца Каралеўства сербаў, харватаў і славенцаў (з 1929 г. – Югаславіі). З 1945 г. сталіца Федэратыўнай Народнай Рэспублікі Югаславія (з 1963 г. Сацыялістычнай Федэратыўнай Рэспублікі Югаславія), з 1991 г. – Саюзнай Рэспублікі Югаславія. З 2006 г. – Рэспублікі Сербія.
    Размешчаны на правым беразе р. Дунай, пры ўпадзенні ў яе р. Сава.

        Варыянтная форма назвы
    Beograd, горад (харвацкая мова)
    Беаград, горад
    Дарул-Аль-Джахад, горад (папярэдні загаловак)
    Сінгідунум, паселішча (папярэдні загаловак)

        Гл. таксама
    Белград, город (Сербия) (на іншай мове)

        Крыніцы iнфармацыі
    Большая энциклопедия. Т. 5. — М., 2006.
    Беларуская энцыклапедыя. Т. 3. — Мн., 1996.
    Первый географический БЭС. — М., 2007.
    Словарь современных географических названий

Чтобы вернуться назад, щелкните кнопку BACK на Вашем браузере