СВОДНЫЙ ЭЛЕКТРОННЫЙ КАТАЛОГ БИБЛИОТЕК БЕЛАРУСИ	История поисков

Справка

    Упамінаецца з 1653 г. як паселішча Інгадзінскае зімоўе. З 1711 г. Чыцінскі астрог. З 1821 г. – Чыцінская слабада. З 1851 г. – горад, цэнтр Забайкальскай вобласці. У 1920–1922 гг. – сталіца Далекаўсходняй Рэспублікі. З 1922 г. – цэнтр Забайкальскай губерні ў складзе Далёкаўсходняй вобласці. З 1926 г. – цэнтр Чыцінскай акругі Далёкаўсходняга краю. У 1930 г. уключаны ва Усходне-Сібірскі край. У 1937–2008 гг. – цэнтр Чыцінскай вобласці.
    Цэнтр Забайкальскага краю. Размешчаны ў месцы ўпадзення ракі Чыта ў Інгаду.

        Варыянтная форма назвы

Інгадзінскае зімоўе, паселішча (папярэдні загаловак)

Плотбішча, паселішча (папярэдні загаловак)

Чыцінская слабада, паселішча (папярэдні загаловак)

Чыцінскі астрог, паселішча (папярэдні загаловак)

        Гл. таксама

Чита, город (Забайкальский край; Россия) (на іншай мове)

        Крыніцы iнфармацыі
    Беларуская энцыклапедыя. У 18 т. Т. 17. — Мінск, 2003.
    Новая Российская энциклопедия. Т. 18 (1). — Москва, 2017.
    Сайт "Вікіпедыя"; Дата звароту: 21.03.2024.