СВОДНЫЙ ЭЛЕКТРОННЫЙ КАТАЛОГ БИБЛИОТЕК БЕЛАРУСИ	История поисков

Справка

    У праваслаўнай традыцыі – ўладальнікі або апекуны духоўнай установы (манастыра, храма, дабрачыннай установы), якія пабудавалі ці аднавілі яе на асабістыя сродкі. Выявы ктытараў (часам партрэтныя) у скульптуры, мазаіцы, фрэсцы, іканапісе, часта з сімвалічным відарысам пабудовы ў руках былі распаўсюджаны ў мастацтве Візантыі, Старажытнай Русі, сярэдневяковым мастацтве краін Балканскага паўвострава.
    У Расіі ктытарамі падчас называлі царкоўных стараст у прыходскіх цэрквах, а таксама спецыяльную пасаду ў цэрквах ваеннага ведамства.

ЭКВІВАЛЕНТ НА ІНШАЙ МОВЕ         КТИТОРЫ

    КРЫНІЦЫ IНФАРМАЦЫІ
    Большая Российская энциклопедия. [В 30 т.]. Т. 16. — Москва, 2010.
    Слоўнік іншамоўных слоў. [У 2 т.]. Т. 1 / А. М. Булыка. — Мінск, 1999.
    Сайт "Википедия".