СВОДНЫЙ ЭЛЕКТРОННЫЙ КАТАЛОГ БИБЛИОТЕК БЕЛАРУСИ	История поисков

Справка

    Тэрыторыя заселена славянамі з 6 ст. У 623–658 гг. – частка дзяржавы Сама, потым уваходзіла ў Карантанію. У 11–13 стст. утварыліся княствы Карынтыя, Штырыя, Крайна, Горыца, Істрыя. З 1394 г. тэрытарыяльнае ядро Славеніі – герцагства Крайна. З пачатку 16 ст. пад уладай Аўстрыі, у 1809–1813 гг. уваходзіла ў Ілірыйскія правінцыі. З 1918 г. большая частка славенскіх зямель ў Каралеўстве сербаў, харватаў і славенцаў (з 1929 г. Югаславія), частка засталася ў складзе Аўстрыі, частка – у Італіі. У 1945–1991 гг. – рэспубліка ў складзе Югаславіі. З 1991 г. незалежная Рэспубліка Славенія (афіцыйная назва). Сталіца – горад Любляна.
    Знаходзіцца на поўдні цэнтральнай часткі Еўропы.

        Варыянтная форма назвы

Slovenija (славенская мова)

Рэспубліка Славенія

        Гл. таксама

Словения (на іншай мове)

        Крыніцы iнфармацыі
    Беларуская энцыклапедыя. У 18 т. Т. 14. — Мінск, 2002.
    Географический энциклопедический словарь : географические названия. — Москва, 2003.
    Мир : страны, народы, достопримечательности : словарь / Д. Манро. — Москва, 1999.