СВОДНЫЙ ЭЛЕКТРОННЫЙ КАТАЛОГ БИБЛИОТЕК БЕЛАРУСИ	История поисков

Справка

    Раннефеадальнае дзяржаўнае ўтварэнне, якое склалася на тэрыторыі Заходняй Рымскай імперыі ва ўмовах яе распаду ў V ст. Узнікла ў 418 г. на тэрыторыі рымскай правінцыі Аквітанія (вакол Тулузы – адсюль назва "Тулузскае каралеўства", якая выкарыстоўвалася ў якасці назвы дзяржавы ў 418–507 г.). Пасля паражэння Аларыха II у бітве пры Пуацье ў 507 г. і страты большасці тэрыторый у Галіі, сталіца каралеўства была перанесена спачатку ў Нарбон, затым у Барселону, і ў рэшце рэшт у Таледа – адсюль назва "Таледскае каралеўства", якая выкарыстоўвалася ў якасці назвы дзяржавы ў 580–712 гг. У 711–721 гг. з прычыны заваявання Іспаніі арабамі каралеўства было знішчана, а большая частка яго тэрыторыі далучана да Халіфата.

        Варыянтная форма назвы

Таледскае каралеўства

Тулузскае каралеўства

        Гл. таксама

Королевство вестготов (на іншай мове)

        Крыніцы iнфармацыі
    Вестготы // Всемирная история : энциклопедия. — Москва, 2003. — С. 113.
    Сайт "Вікіпедыя". Дата звароту: 11.06.2018.