unicat.nlb.by СВОДНЫЙ ЭЛЕКТРОННЫЙ КАТАЛОГ
БИБЛИОТЕК БЕЛАРУСИ
История поисков 
Базовый поискРасширенный поискCловариГРНТИНовые поступления

Справка

ЭЛЕКТРЫЧНЫЯ ФІЛЬТРЫ (радыётэхн., электратэхн.)

    Устройствы (напрыклад, чатырохполюснік), якія здзяйсняюць фільтрацыю электрычных сігналаў – выдзяленне (прапусканне) з сукупнасці сігналаў адвольных частот, якія паступаюць на ўваход карысных сігналаў і падаўлення шкодных (нежаданых) сігналаў. У залежнасці ад спектра выдзяляльных частот адрозніваюць фільтры верхніх і ніжніх частот, паласавые, загараджальныя; па саставу прымяняемых элементаў – рэактыўныя, рэзістыўна-ёмкасныя і рэзістыўна-індуктыўныя, а таксама пасіўныя і актыўныя, аналагавыя і лічбавыя і г. д. Прымяняюцца ва ўстройствах электра- і радыётэхнікі, электронікі, тэхнікі сувязі, у вымяральных прыборах, медыцынскай апаратуры і інш.

    СІНОНІМЫ І ЎМОЎНЫЯ СІНОНІМЫ
        электрафільтры (радыётэхн., электратэхн.)
        электрофильтры (радиотехн., электротехн.)

    
    ЭКВІВАЛЕНТ НА ІНШАЙ МОВЕ
        ЭЛЕКТРИЧЕСКИЕ ФИЛЬТРЫ (радиотехн., электротехн.)
    
    ВЫШЭЙСТАЯЧЫЯ ТЭРМІНЫ
        ФІЛЬТРЫ
    
    НІЖЭЙСТАЯЧЫЯ ТЭРМІНЫ
        СЕТКАВЫЯ ФІЛЬТРЫ
        ХВАЛЯВОДНЫЯ ФІЛЬТРЫ

        КРЫНІЦЫ IНФАРМАЦЫІ
    Большая энциклопедия. В 62 т. Т. 60. — Москва, 2006.
    Толковый словарь по метрологии, измерительной технике и управлению качеством : основные термины / Т. В. Корнеева. — Москва, 1990.
    Фильтрование / Л. П. Чарноцкая // Новая Российская энциклопедия. Т. 17 (1). — Москва, 2016. — С.334—335.
    Физическая энциклопедия. [В 5 т.]. Т. 5. — Москва, 1998.
    Новый политехнический словарь. — Москва, 2003.
        Сайт "Большая российская энциклопедия".

Чтобы вернуться назад, щелкните кнопку BACK на Вашем браузере