СВОДНЫЙ ЭЛЕКТРОННЫЙ КАТАЛОГ БИБЛИОТЕК БЕЛАРУСИ	История поисков

Справка

    Упершыню Слуцк (летапісны Случеск) упамінаецца пад 1116 г. У канцы 12 ст. – цэнтр Слуцкага княства. З 1320–1330-х гг. – у складзе Вялікага Княства Літоўскага. З 1395 г. – уласнасць Алелькавічаў, пазней Радзівілаў, Л. П. Вітгенштэйна, з 1847 г. – дзяржаўная ўласнасць. У 15 ст. буйны феадальны горад, меў Верхні, Ніжні і Новы замкі. В 1441 г. атрымаў гарадское самакіраванне і магдэбургскае права. У пачатку 16 ст. у выніку нападаў крымскіх татараў разбураны, страціў самакіраванне. У 1791 г. княства як адміністрацыйна-тэрытарыяльная адзінка ліквідавана, Слуцк – цэнтр Случарэцкага павета Навагрудскага ваяводства. З 1793 г. – у складзе Расійскай імперыі, цэнтр Слуцкага павета Мінскай губерні. З 01.01.1919 г. – у БССР, з 27.02.1919 г. – у Літоўска-Беларускай ССР. З 10.08.1919 г. да 15.07.1920 г. заняты польскімі войскамі. У 1924–1927 гг. и 1935–1938 гг. – цэнтр Слуцкай акругі, з 17.07.1924 г. – Слуцкага раёна Мінскай вобласці.
    Знаходзіцца на р. Случ.

        Варыянтная форма назвы

Случеск, горад (папярэдні загаловак, руская мова)

        Гл. таксама

Слуцк, город (Минская область) (на іншай мове)

        Крыніцы iнфармацыі
    Беларуская энцыклапедыя. У 18 т. Т. 15. — Мінск, 2002.
    Республика Беларусь : энциклопедия. [В 7 т.]. Т. 6. — Минск, 2008.
    Случчына: мінулае і сучаснасць : да 885-годдзя заснавання г. Слуцка : замалёўкі гістарычных мясцін, помнікаў, вуліц, асобных будынкаў / Уладзімір Лукша. ― Минск, 2001. (Формы назваў: Случаск, Слуцак (С. 3))
    Помнікі архітэктуры Слуцка / І. Ціткоўскі. ― Слуцк, 1997. (Форма назвы: Случэск (С. 5).)
    БД "Единый реестр административно-территориальных и территориальных единиц Республики Беларусь". Даныя паводле стану на 21.10.2010.