СВОДНЫЙ ЭЛЕКТРОННЫЙ КАТАЛОГ БИБЛИОТЕК БЕЛАРУСИ	История поисков

Справка

    Вядомы ў 11 ст. як памежны горад Полацкай зямлі. Да 20 ст. падзяляўся на Стары і Новы Мядзел. Стары Мядел упамінаецца ў пісьмовых крыніцах у 1454 г. З 1736 г. – мястэчка Віленскага ваяводства. У 1762 г. атрымаў магдэбургскае права. Пасля 2-га падзелу Рэчы Паспалітай (1793 г.) – у Расійскай імперыі ў Вілейскім павеце. Новы Мядел вядомы з 1463 г., у 1519 г. – разбураны. З 1588 г. – уладанне Сапегаў. З 1793 г. – у Расійскай імперыі, казённае мястэчка. З 1921 г. – у Польшчы. З 1939 г. – у БССР. З 1940 г. – вёска, цэнтр Мядзелскага раёна Вілейскай, з 1944 г. – Маладзечанскай абласцей. З 1959 г. – гарадскі пасёлак. З 1960 г. – у Мінскай вобласці. У 1998 г. атрыманы статус горада.
    Цэнтр Мядзелскага раёна Мінскай вобласці. Знаходзіцца паміж азёрамі Мястра і Баторын.

        Варыянтная форма назвы

Мядзела, горад

Мядзель, горад

Мядзіла, горад

Мядзіль, горад

Новы Мядзел, мястэчка (папярэдні загаловак)

Стары Мядзел, мястэчка (папярэдні загаловак)

        Гл. таксама

Мядель, город (Минская область) (на іншай мове)

        Крыніцы iнфармацыі
    Беларуская энцыклапедыя. У 18 т. Т. 11. — Мінск, 2000.
    Республика Беларусь : энциклопедия. [В 7 т.]. Т. 5. — Минск, 2007.
    Назвы населеных пунктаў Рэспублікі Беларусь : Мінская вобласць : нарматыўны даведнік. — Мінск, 2003.
    БД "Единый реестр административно-территориальных и территориальных единиц Республики Беларусь". Даныя паводле стану на 24.06.2008.