СВОДНЫЙ ЭЛЕКТРОННЫЙ КАТАЛОГ БИБЛИОТЕК БЕЛАРУСИ	История поисков

Справка

    Сербскі філосаф, логік, палітычны дзеяч. Доктар філасофіі (1955). Прафесар (1963). Акадэмік Сербскай акадэміі навук і мастацтваў (з 1983; з 1963 г. – член-карэспандэнт). Скончыў філасофскі факультэт Бялградскага ўніверсітэта, у якім потым працаваў з 1951 па 1986 гг.; у 1962–1975 гг. – загадчык кафедры логікі і метадалогіі, у 1967–1975 гг. – дырэктар Інстытута філасофіі філасофскага факультэта; адзін з заснавальнікаў Інстытута філасофіі і сацыяльнай тэорыі Бялградскага ўніверсітэта. У 1960-х гг. – адзін з галоўных крытыкаў палітыкі Ёсіпа Брос Ціта і Саюза камуністаў Югаславіі, удзельнікаў дэманстрацый (1968) у Бялградскім універсітэце. Адзін з заснавальнікаў Сацыялістычнай партыі Сербіі (СПС) і аўтар яе праграмных прынцыпаў.
    Навуковыя інтарэсы і тэматыка публікацый: фармалізм у сучаснай логіцы; канцэпцыя логікі; асновы філасофскай навукі; дыялектычныя тэорыі значэнняў; гуманізм і дыялектыка; этыка і палітыка і інш.

        Варыянтная форма імя

Marković, Mihailo (1923—2010) (сербская мова)

Маркович, Михайло (философ ; 1923—2010) (руская мова)

Маркович, Михаило (философ ; 1923—2010) (руская мова)

        Крыніцы iнфармацыі
    Огледи о српској филозофији : Руђур Бошковић, Бронисла Петронијевић и Михаило Марковић / Мирко Аћимовић. ― Нови Сад, 2015.
    БД «VIAF (Virtual International Authority File)».
    Сайт «Википедия».
    Сайт "Википедиjа".