СВОДНЫЙ ЭЛЕКТРОННЫЙ КАТАЛОГ БИБЛИОТЕК БЕЛАРУСИ	История поисков

=LDR  00000nx\\b22002293\\45\\
=001  BY-NLB-ar2196566
=005  20090520145509.4
=100  \\$a20051003abely50\\\\\\ca0
=102  \\$aRU
=150  \\$aa
=152  \\$apsbo$bBY-auth
=106  \\$a0
=210  02$aКамітэт па справах заходніх губерняў$cПецярбург
=340  \\$aКамітэт па справах заходніх губерняў (1831–1848), вышэйшы дарадчы орган для выпрацоўкі законапалажэнняў і мерапрыемстваў па аслабленні польскага і ўмацаванні рускага ўплыву ў адносінах да Беларусі, Літвы, Правабярэжнай Украіны. Паслядоўна ажыццяўляў палітыку поўнай русіфікацыі далучаных тэрыторый. Створаны пасля падаўлення паўстання 1831 г. Прапанаваў пашырыць на далучаных да імперыі тэрыторыях зямельныя ўладанні рускіх дваран і чыноўнікаў, падараваўшы ім шматлікія прывілеі. Гэта выклікала чыстку дзяржаўных устаноў ад служачых мясцовага паходжання. Справаводства і навучанне было пераведзена на рускую мову. Паводле рэкамендацый камітэта было спынена дзеянне Статута ВКЛ 1588 г. У 1832 г. ўлады закрылі Віленскі універсітэт. Яшчэ раней, у 1820 г., той жа лёс напаткаў Полацкую акадэмію. Камітэт разглядаў справы аб канфіскацыі маёнткаў удзельнікаў паўстання 1831 г. Спыніў сваю дзейнасць у 1848 г. Функцыі перададзены Кабінету міністраў.
=410  02$aАсобы камітэт па справах заходніх губерняў$cПецярбург
=410  02$aКамітэт заходніх губерняў$cПецярбург
=510  02$5w$3BY-NLB-ar2196537$aКомитет по делам западных губерний$cПетербург
=686  \\$2rugasnti$a10
=801  \0$aBY$bBY-HM0000$c20051003
=810  \\$aБеларуская энцыклапедыя. Т. 7. – Мн., 1998. – С.530.
=856  4\$uhttp://bdg.press.net.by
=999  \\$f449$t20051003