СВОДНЫЙ ЭЛЕКТРОННЫЙ КАТАЛОГ БИБЛИОТЕК БЕЛАРУСИ	История поисков

=LDR  00000nx\\c2200253\\\45\\
=001  BY-NLB-ar2177189
=005  20090520145452.6
=100  \\$a20040830abely50\\\\\\ca0
=152  \\$apsbo$bBY-auth
=160  \\$ae-bw
=215  \\$aТалачын, горад (Віцебская вобласць)
=300  1\$aУпершыню ўпамінаецца ў 1433 г. як горад у Вялікім княстве Літоўскім. З сярэдзіны 16 ст. – гандлёвае мястэчка Аршанскага павета Віцебскага ваяводства. У 1772 г. усходняя частка мястэчка ўвайшла ў склад Расійскай імперыі і стала называцца Стары ці Рускі Талачын, а заходняя частка – Зарэчны ці Новы Талачын. Стары Талачын – цэнтр Стараталачынскай воласці Копыскага, а з 1861 г. – Аршанскага павета. Новы Талачын – цэнтр Зарэчна-Талачынскай воласці Сенненскага павета Магілёўскай губерніі. З 1920 г. у складзе Віцебскай губерніі РСФСР. З 1924 г. – цэнтр Талачынскага раёна Аршанскай акругі БССР (да 1930 г.). З 1938 г. у Віцебскай вобласці. З 27.09.1938 г. – гарадскі пасёлак. З 1955 г. – горад.
=356  \\$aЦэнтр Талачынскага раёна Віцебскай вобласці. Знаходзіцца на р. Друць.
=415  \\$5a$aНовы Талачын, мястэчка
=415  \\$5a$aРускі Талачын, мястэчка
=415  \\$5a$aСтары Талачын, мястэчка
=415  \\$5a$aЗарэчны Талачын, мястэчка
=515  \\$5w$3BY-NLB-ar2177129$aТолочин, город (Витебская область)
=801  \2$aBY$bBY-HM0000$c20050621
=801  \0$aBY$bBY-HM0000$c20040830
=810  \\$aБеларуская энцыклапедыя. Т. 15. — Мн., 2002.
=810  \\$aРэспубліка Беларусь. Вобласці і раёны : энцыкл. давед. — Мн., 2004.
=999  \\$k2786$g1839$t20050621