СВОДНЫЙ ЭЛЕКТРОННЫЙ КАТАЛОГ БИБЛИОТЕК БЕЛАРУСИ	История поисков

=LDR  00000cx\\c2200217\\\45\\
=001  BY-NLB-ar13951781
=005  20210512111549.8
=100  \\$a20210301abely50\\\\\\ca0
=152  \\$aRCR$bBY-auth
=160  \\$ae-bw
=215  \\$aСваятычы, маёнтак (Ляхавіцкі раён)
=300  1\$aВядомы з 1506 г., уласнасць крэўскага старасты Станьке Дукурне (С. М. Петкавіча Дукурне). У 16–18 стст. – уласнасць прадстаўнікоў сярэдняй шляхты з родаў – Казноўскіх, Карыцкіх, Пясецкіх, Фурсаў, Хадкевічаў і інш. У канцы 18 ст. маёнтак перайшоў Рдултоўскім. Затым належаў Абуховічам, Чапскім, Плятэр-Зібергам. У 1776 г. уключаў вёскі: Валасачы, Грыцы, Дамашы, Кміты, Новікі, Станчакі, Трабавічы, Руда, Мацылёўшчына і мястэчка Сваятычы. Сядзіба фарміравалася Міхаілам Абуховічам у першай чвэрці 19 ст. на беразе р. Ведзьма. Ад сядзібна-паркавага ансамбля захаваліся толькі фрагменты парку.
=356  \\$aЗнаходзіўся ў 16–18 стст. у Новагародскім павеце Вялікага Княства Літоўскага, з 1793 г. у Расійскай імперыі, у Навагрудскім павеце Слонімскай, з 1797 г. – Літоўскай, з 1801 г. – Гродзенскай, у 1842–1920 гг. Мінскай губерні (у 1919–1920 гг. у Баранавіцкім павеце). У 1920–1939 гг. у складзе Польшчы, у Дарэўскай гміне Баранавіцкага павета Навагрудскага ваяводства. З 1939 г. – у БССР. У сучасны момант тэрыторыя Ляхавіцкага раёна Брэсцкай вобласці.
=515  \\$5w$3BY-NLB-ar13951738$aСвоятичи, имение (Ляховичский район)
=801  \0$aBY$bBY-HM0000$c20210301
=810  \\$aГорода, местечки и замки Великого княжества Литовского : энциклопедия. — Минск, 2009.
=810  \\$aГарады і вёскі Беларусі : энцыклапедыя. Т. 4. Брэсцкая вобласць, кн. 2. — Мінск, 2007.
=810  \\$aЗамкі, палацы, паркі Берасцейшчыны X—XX стагоддзяў : (гісторыя, стан, перспектывы) / Л. М. Несцярчук. — Мінск, 2005.
=810  \\$aМаёнтак Сваятычы: гаспадарка і сацыяльны склад (па матэрыялах інвентара 1776 г.) / Булаты П. Ю. // Studia Historica Europae Orientalis = Исследования по истории Восточной Европы. ― 2020. ― Вып. 13. ― С. 155―166.
=999  \\$f40 NLB-NDARD$t20210301
=999  \\$h2786 NLB-NDARD$t20210512